|
Πάει καιρός που ξεκινάει το φαινόμενο, εδώ και μια εικοσαετία περίπου έως και τα πολύ πρόσφατα χρόνια, μια μερίδα του κόσμου της (εσωτερικής) αναζήτησης, να βλέπουν για κάποιες νύχτες ένα, μέσες άκρες, κοινό όνειρο, αναδυόμενο από τα βάθη του συλλογικού ασυνειδήτου. Κύριο θέμα ήταν ένας δυστοπικός κόσμος, με έρημους δρόμους, απαγορεύσεις, και ολοκληρωτικά καθεστώτα που κυνηγούσαν τα μέλη κάποιας άτυπης "Αντίστασης". Φυσικά, αν και τότε υπήρχαν οι αντίστοιχοι σκοτεινοί οιωνοί για το μέλλον, κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να υποπτευθεί με σιγουριά ότι ένας τέτοιος κόσμος θα μπορούσε να επιβληθεί βίαια, εκβιαστικά - αλλά και εθελοντικά από πολλούς - στο άμεσο μέλλον και, μάλιστα, με σχεδόν τέτοια πανομοιότυπα χαρακτηριστικά όπως αυτά του, εν λόγω, ονείρου. Τώρα, θα πει κάποιος ότι το δίπολο "Εξουσία- Αντίσταση" είναι ένα χαρακτηριστικά επαναλαμβανόμενο μοτίβο που ανέκαθεν διακινείται στο συλλογικό ασυνείδητο εδώ και αιώνες, ειδικά, όμως, σε περιόδους αλλαγών και ιστορικής καμπής αυτό γίνεται πιο έντονο. Σύμφωνοι, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, το όνειρο για μια δυστοπική κοινωνία, δεν αφορά τόσο στην καταληκτική φάση μιας περιόδου αλλαγών, όσο στα συμπτώματα, στους φόβους, αλλά και στους πρώτους πόνους από τα "γεννητούρια" ενός εντελώς διαφορετικού κόσμου, τον οποίο επιχειρούν, με κάθε τρόπο, να προκαθορίσουν, να ελέγξουν και να ποδηγετήσουν οι συνήθεις (και μη) "ύποπτοι" της διαχρονικής ιστορίας.
|
